Hacamat Hacamat (Arapça: حجامة, Hijamah, hajamat), deriden ufak ensizyonlardan vakum yolu ile kan alınmasıdır. Genellikle iki omuz arasından, sırttan, başın arka tarafından yahut vücudun herhangi bir yerinden bardak veya boynuzla alınır. Argoda hafif yaralama olarak kullanılmaktadır. Hacamat yönteminden, Milattan önceki dönemlerden kalma Hint tıp yöntemleri olan Ayurveda metinlerinde bahsedilmiştir. Antik dönemlerde Mezopotamya, Mısır ve Yunanistan'da uygulanmıştır.[1]

Hacamat İki omuz arasından, belden, kalp karşısından, bacaklardan, sırttan, başın arka tarafından veya vücudun herhangi bir yerinden tedavi maksadıyla şişe, bardak veya boynuzla etle deri arasındaki kirli kanları, iltihapları, sarı suları vb. aldırmaktır. Peygamberimiz (s.a.s)'in tavsiyelerinden ve bizzat tatbik ettiği sünnetlerindendir. Rasûlüllah SAV : ''Herkim vücuduna bir hastalık veya bir rahatsızlık gelirse hemen hacamat olsun'' buyuruyor.

Peygamber Efendimiz (Sav) Hadis-i Şerif'de "Mirac'dan inerken hangi Melek cemaatine rastlasam; 'Ey Muhammed (Sallallahü aleyhi ve sellem)! Ümmetine hacamat olmalarını emret!' dediler." buyurmuştur. Peygamber Efendimiz (Sallallahü aleyhi ve sellem) Hayber'de zehirli koyun buduyla zehirlenildiği zaman, Cebrail Aleyhisselâm kendisine hemen kafasının arkasından hacamat yaptırmasını söylemiştir. "Hacamat 70 derde devadır, uyanık olun hacamat olun." Hadis-i Şerif